Datum uitspraak:04-10-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Ingevolge het bepaalde in art. 2:23b lid 1 BW draagt de vereffenaar hetgeen na de voldoening der schuldeisers van het vermogen van de ontbonden rechtspersoon is overgebleven over aan, kort gezegd, de in deze bepaling genoemde rechthebbenden.
In art. 2:23b lid 6 BW is bepaald dat telkens wanneer de stand van het vermogen daartoe aanleiding geeft, de vereffenaar een uitkering bij voorbaat aan de in het eerste lid bedoelde gerechtigden kan doen. Loopt op dat moment de verzettermijn zoals genoemd in het vijfde lid van dit artikel, dan is daarvoor machtiging door de rechter vereist.

Zaakwaarneming is het zich willens en wetens en op redelijke grond inlaten met de behartiging van eens anders belang, zonder de bevoegdheid daartoe aan een rechtshandeling of een elders in de wet geregelde rechtsverhouding te ontlenen (art. 6:198 BW).

Onduidelijk is of zaakwaarneming bestaande uit het optreden in een rechtsgeding mogelijk is. De Hoge Raad heeft hieromtrent overwogen en beslist, in zijn arrest van 8 december 1961 dat, daargelaten de vraag of en in hoeverre in een rechtsgeding zaakwaarneming in het algemeen is toegelaten, het optreden in een rechtsgeding als zaakwaarnemer voor een aantal ongenoemde personen zeker niet mogelijk is (NJ 1962, 56).




Klik hier voor de hele uitspraak.